ប្រវត្តិនំផ្លែអាយ
តាមពិតទៅ នំផ្លែអាយនេះមានឈ្មោះដើមថា នំបំពួនស្ករ ដោយសារតែគេកាត់ស្ករផែនជាបំនែកតូចៗ ហើយគេលុញនឹងម្សៅពណ៌សអោយចេញជារៀងមូល ដោយមិនអោយឃើញស្ករ។ នៅរជ្ជកាលនៃព្រះបាទសម្តេចព្រះហរិរក្សរាមាឥស្សរាធិបតី ទ្រង់សព្វព្រះរាជហរទ័យនឹងធ្វើបុណ្យដាក់ទៀននំនេះណាស់។ គេច្រើនយកនំនេះទៅដាក់ភ្ជាប់លើមែកឈើ ឬ មែកឬស្សីដែលគេកាត់យកមក ដោតលើកំណាត់ដើមចេក ហើយគេភ្ជាប់នំនេះតម្រៀបគ្នា ស្រដៀងនឹងដើមឈើមានផ្លែ។ ព្រះករុណាបរមកោត ទ្រង់សព្វព្រះទ័យ ហើយប្រទានអោយឈ្មោះនំបំពួនស្ករនេះថា នំផ្លែអាយ គឺទុកដូចជាឈើផ្លែនៅអាយ ពុំមែនផ្លែដែលគេបេះយកមកពីដើមឈើឯនាយទេ។
នំផ្លែអាយនេះ ក៏ត្រូវបានគេហៅថា នំកើតក្តី ផងដែរ គឺដោយសារតែមានបុរសពីរនាក់ទទួលទាននំនេះ ដោយអង្គុយទល់មុខគ្នា។ នៅពេលដែលខាំនំ ស្ករដែលមាននៅក្នុងនំបានខ្ទាតបែកហើយប្រឡាក់ទៅបុរសដែលកំពុង អង្គុយនៅទល់មុខនោះ ធ្វើអោយកើតមានរឿងវាយតប់គ្នាឡើង។ ដោយសារមានរឿងហេតុឈ្លោះវាយតប់គ្នាយ៉ាងដូចនេះ ពួកគេទាំងពីរក៏បានទៅរកអោយចៅក្រមកាត់ក្តីជំនុំជំរះ។ ដោយសារតែនំនេះជាដើមហេតុបង្កអោយមានក្តីក្តាំ ចៅក្រមបានដាក់ឈ្មោះអោយនំនេះថា នំកើតក្តី។
ហេតុដូចនេះ នំផ្លែអាយមានឈ្មោះបី គឺនំផ្លែអាយ ដែលយើងតែងនិយមហៅ នំបំពួនស្ករ ឬនំកើតក្តី។ ប៉ុន្តែឈ្មោះនៅកើតក្តី មិនសូវមាននរណានិយមហៅនោះទេ។
ដកស្រង់ចេញពី៖ វចនានុក្រម និងកិច្ចសម្ភាសន៍របស់សម្តេចព្រះសង្ឃរាជជួនណាត។
កែសម្រួលដោយៈ Mr365
